Z uwagi na fakt, że onkogenne wirusy HPV przyczyniają się do 99% wszystkich zachorowań na raka szyjki macicy to szczepienie przeciwko wirusowi HPV jest aktualnie najskuteczniejszą formą ochrony przed zachorowaniem na ten typ nowotworu.

Metoda leczenia raka szyjki macicy dobierana jest indywidualnie w zależności od stadium zaawansowania choroby nowotworowej, które ocenia się na podstawie stopnia naciekania szyjki macicy oraz okolicznych narządów jak również zależy od faktu pojawienia się przerzutów i ogólnego stanu zdrowia pacjentki.

Od kilku lat badanie cytologiczne opisywane jest według systemu Bethesda a nie tak jak wcześniej według V-stopniowej skali Papanicolau. System Bethesda pokazuje jaki jest typ preparatu, jego jakość i ogólna charakterystyka ale dla kobiet najważniejszym jest kryterium F, czyli opis i interpretacja wyniku.

Podstawę diagnostyki raka szyjki macicy stanowi badanie cytologiczne, podczas którego za pomocą małej szczoteczki pobierany jest nabłonek z tarczy i szyjki macicy, utrwalony na szkiełku mikroskopowym, a następnie poddawany ocenie cytologa.

Rak szyjki macicy to podstępny nowotwór, który przez wiele lat może rozwijać się w sposób bezobjawowy powodując w tym samym czasie niekontrolowany rozrost nabłonka płaskiego komórek szyjki macicy.

Najczęściej raka szyjki macicy diagnozuje się u kobiet w 6. dekadzie życia ponieważ zgodnie ze statystykami 60% wszystkich zachorowań przypada pomiędzy 45 a 64 rokiem życia.

Najczęstszym typem raka szyjki macicy ponieważ aż 80% diagnozowanych przypadków stanowi rak płaskonabłonkowy, znacznie rzadziej występuje natomiast rak gruczołowy (ok. 10%).

Do czynników rozwoju raka szyjki zalicza się przede wszystkim zarażenie wirusem brodawczaka ludzkiego (HPV), który przenoszony jest drogą płciową ale również podczas bezpośredniego kontaktu ze skórą zakażonej osoby.

Wśród żeńskich nowotworów 1 na 25 nowych przypadków to rak szyjki macicy, który co roku diagnozowany jest u około 2,3 tys. Polek.